فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 2، شماره 4، زمستان 88 ، شماره پی در پی 6

احوال و سبک اشعار مولانا شهیدی قمی

صفحه (0 - 0)
علی محمد ﻣﺆذنی،امیر ضیغمی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
مولانا شهیدی قمی(935 یا 936 ق) از شعرای سده نهم و اوایل سده دهم هجری است که در زمان پادشاهی شاه اسماعیل صفوی به هندوستان رفته و در گجرات بدرود حیات گفته است.شهیدی قمی احتمالا نخستین کسی است که بسامد مضامین وقوعی را در شعر اواخر دوره تیموری و اوایل عهد صفوی افزایش داده و بدین وسیله شعر خویش را دارای گونه ای تشخص سبکی کرده است ، به همین دلیل در این طرز بر لسانی شیرازی(متوفی941 یا 942 ق) تقدم دارد.مهمترین نقطه ضعف شعر او هم مانند دیگر شاعران وقوعی سستی و نارسایی عناصر آن در جهت تصویر پردازیست.در این مقاله احوال و سبک اشعار مولانا شهیدی قمی مورد بررسی قرار گرفته و تقدم او بر لسانی شیرازی در سرودن اشعار وقوعی اثبات شده است.

کلمات کلیدی
شهیدی قمی , مکتب وقوع , مضامین وقوعی , جزﺋی نگری , زبان محاوره